Het Licht

Het is bijna kerst. In deze donkerste periode van het jaar vieren we de terugkeer van het licht. Voor iedereen die yogalessen bij mij volgt en voor de nieuwsbrief had ik een prachtig kaartje laten maken (door Meintje van Kreaasje fan mei) met als tekst:

“You are the light in this world”.

Een zin die uitleg verdient in de vorm van een blog. Al een paar weken weet ik dus dat er weer een tekst geschreven mag worden. Eentje met als thema: ‘Het licht’.

Normaal gesproken komt zo’n tekst in één keer bij me op en gaat het schrijven als vanzelf. Maar deze keer niet… Niet tijdens het wandelen, niet onder de douche, niet tijdens de meditatie.

Maar ineens vanavond, ’toevallig’ 21 december, de kortste dag van het jaar, begreep ik waarom er geen verhaal kwam. Ik mistte mijn publiek! Of eigenlijk mistte ik mijn belangrijkste fan, degene voor wie ik in ieder geval het afgelopen jaar stiekem mijn teksten schreef.

We hadden in het begin niet altijd een gemakkelijke relatie; beide eigenzinnig en stronteigenwijs. Ik weet nog goed dat ik via via te horen kreeg dat hij het er moeilijk mee had dat er in ons leven geen God was.

‘Ik wol sa graag dat de jongens heare oer God en wer at ik hinne gean as ik dea gean’.

Vroeger was ik nogal wars van het woord God, maar gelukkig kon ik hem nu geruststellen. Ik liet één van mijn teksten lezen, genaamd ‘Donkere dagen‘.
In deze tekst schreef ik:

 

“Die middag, lopend in het bos, nam ik me voor om ook op de donkere momenten het licht te gaan zoeken. Om zelfs daar in God te ontdekken.”

 

En nadat hij ontdekte dat er in mijn leven ‘God’ was, kwam ik die dag tot de bijzondere ontdekking dat hij het licht kende. Twee keer had hij kennis gemaakt met het licht, een ervaring die zijn leven veranderde. Hij herkende daarin God en onbewust zichzelf.

Ik was verbaasd, ook hij kende het licht!

Toen ik jong was het net alsof ik kon ‘opstijgen’ naar het licht, maar later vergat ik dat. Er kwam een depressieve periode, de wereld werd donker. En daar was Jac Zitman die me het licht weer liet zien, al was dat toen nog onbewust voor mij. Later ontstond er weer een donkere periode en ik ging uiteindelijk bewust op zoek naar het Licht.

Ik herkende het in Jac, maar dacht daarnaast lange tijd het in een spirituele hoek te moeten zoeken. Uiteindelijk was het gewoon hier, in mij, in alles… En dus ook gewoon in hem, mijn schoonvader, die datzelfde Licht óók kende en had ervaren.

Die ervaring zorgde ervoor dat hij zelfs op de donkerste, moeilijkste dagen in het leven niet bang was. Hij was altijd vol vertrouwen, altijd positief en sterk. Dat was geen trucje, het was écht! Want hij wist hoe het zat! Er was geen angst meer voor de dood, niet voor ziek zijn, niet voor pijn. Er was geen lijden. En hij wist dat het allemaal zou gaan zoals het moest gaan. En zo ging het.

Dat wat voor hem de donkerste periode uit zijn leven had kunnen zijn, was ook vol licht.

 

En sindsdien is dat is mijn grootste wens. Voor jou. Voor de wereld.
Voor iedereen. Dat ook jij mag ervaren dat je zelf het licht bent!

 

En misschien dat deze donkere tijd, juist jouw uitnodiging is om ook daarin het licht te ont-dekken.

Kijk naar de zon!

En volg haar stralen.

 

Ze beschijnt alles,

belicht iedereen.

’t Komt in haar licht,

alles, iedereen

 

Mooi of lelijk

Zwart of wit

Licht of donker

Alles en niets

 

Kijk naar de zon!

En volg haar stralen

 

En stel je voor

Dat zij zou vragen…

 

Ik zie de wereld!

Mooi en lelijk

Zwart en wit

Licht en donker

Alles en niets

Maar waar is het licht

Wat ik dan ben?

 

Ik zie alleen de wereld…

Mooi en lelijk

Zwart en wit

Waar is het licht?

 

En jij zou lachen,

als ze het je vroeg!

 

Jij zou lachen..

Jij bent het licht!

 

Kom! Lach mee!

Ook jij bent het licht!

 

Kom, lach mee!

Ook jij..

bent het licht.

Alline van der Meulen

Geschreven voor:
Nieuwsbrief Alline – Integrale Yoga, december 2020