IJdelheid en het najagen van de wind

Vaak roep ik in de yogales: ‘Alles is goed zoals het is’ en ‘er valt niets te bereiken’. Misschien heb je ondertussen al ontdekt hoe ingewikkeld het is om te yoga’en zonder vooropgesteld doel.

“Er valt niets te bereiken?
‘Jaaa, halloo! Ik heb last van mijn rug en ik wil dat de yoga mij van mijn rugklachten afhelpt!’
‘Jaaa.. pfff.. ik voel me hartstikke gespannen! De yoga moet ervoor zorgen dat ik ontspan!’
‘Ik wil graag lenig worden. Nu ben ik zo stijf als een plank, dat moet heus anders kunnen, toch?’.
En dan zeg jij dat er niets te bereiken valt?!”

Ik zal je eerlijk bekennen dat ik ook regelmatig de mat op ga met een vooropgesteld doel. Met een soms vastlopende onderrug, heb ik vaak sessies gedaan om mijn rug te ‘fixen’. De ene keer met effect, maar ook wel eens met juist een verergering van mijn klachten.

En juist die sessies leren me het meest! Iedere keer weer kom ik erachter dat wanneer ik op de mat (maar ook in het ‘echte’ leven trouwens) iets wil bereiken, ik juist het tegendeel krijg.

Eén van de mooiste voorbeelden daarvan is de keer dat ik mediteerde op ‘het licht’. Zonder dat ik er heel bewust van was, wilde ik in de meditatie weer een keer het licht ervaren. En zoals wel vaker, kreeg ik precies wat ik wilde. Tijdens de meditatie kreeg ik een ervaring met het licht, die heel bijzonder was. Het voelde alsof er een groot licht in me neerdaalde, die al mijn cellen verlichte. Mijn lichaam kon het nauwelijks aan, ik kon het zelf ook een tijd niet bevatten. Het was een mooie, bijzondere ervaring.

Maar de dagen erna moest ik vaak denken aan de wensgeest van Aladin: ‘Weet wat je verlangt’. Want al dat licht zorgde ervoor dat veel wat nog ‘donker’ in me was, naar boven kwam. Zoveel, dat ik dat ook nauwelijks aan kon. Zoveel verdriet, het lukte niet om ernaar te blijven kijken, ik verzoop erin.

Gelukkig kreeg ik tijdig op mijn kop. Met de woorden: ‘Je kreeg toch wat je wilde, maar weet ook dat je altijd ook het tegendeel erbij krijgt’ wist ik weer dat ik nederig moest zijn in mijn sterke wilskracht.

Dit soort ervaringen laten me zien dat ik beter niets kan willen, niets kan vragen, zelfs niets kan wensen. Het leven geeft me precies wat ik nodig heb. En juist dát zie ik zo duidelijk terug op de mat! Wanneer ik yoga zonder doel, zonder wens en zonder iets te willen, ontstaat er openheid en ontspanning in alles wat ik doe. Het gaat als vanzelf.

En juist dan… als ik niets meer wil bereiken, lost alles op. Soms ontdek ik nieuwe houdingen en kom ik van de mat met een lossere, ontspannen onderrug. Een andere keer ontvang ik het antwoord op een vraag of verschijnt er een helder inzicht. Juist het compleet accepteren van dat wat er is, zorgt voor ruimte en ontspanning. En in die ontspanning wordt het lichaam losser, soepeler en kunnen blokkades oplossen.

En was dat nou niet precies waarom je eigenlijk naar de yoga kwam?

Alles is ijdelheid en het najagen van wind

Uit: ‘Prediker 1’

Alline van der Meulen

Geschreven voor:
Nieuwsbrief Alline – Integrale Yoga, oktober 2020